السلام عليك يا رسول الله(ص) السلام عليك يا حسن بن علي(ع)

در تاريخ  95/9/8 در حسينيه حوزه علميه فاطمه الزهرا(س) شهرستان كامياران مراسمي به مناسبت رحلت پيامبر اكرم (صلي الله و عليه و آله وسلم)و شهادت جانسوز امام حسن مجتبي(عليه السلام) برگزار گرديد.

مراسم ابتدا با ياد و نام و كلام رب تعالي با صوت دلنشين يكي از طلاب اين مدرسه مباركه آغاز گرديد.سپس مدير محترم مدرسه براي سخنراني به جايگاه تشريف اوردند.ايشان پس از عرض تسليت به مناسبت اين ايام غمناک مطالب خود را اينگونه آغاز نمودند:

امام حسن مجتبي (ع) در هنگام شهادت 47سال داشتند كه مدت امامت آن حضرت 10سال و مدت حكومت ايشان 6ماه بود.

بعد از شهادت امام علي (ع) پيروان حضرت بدون آنكه مخالفتي جدي در ميان باشد با امام حسن (ع) بيعت كردند.اين بيعت در زماني بود كه عراق در بدترين شرايط قرار داشت و موازنه قدرت به نفع  حكومت شام رقم خورده بود.سه جنگ پياپي و اختلافات داخلي ناشي از شورش خوارج ،عراقيان را نسبت به آينده نا اميد كرده بود.نخستين شخصي كه با امام حسن (ع) بيعت كرد،قيس بن سعد بود كه گفت :دست بيار تا بر كتاب خدا و سنت پيامبر (ص) و جنگ با منحرفان با تو بيعت كنم.

اما امام حسن (ع) به او گفت «تنها بر كتاب خدا و سنت پيامبر كه همه شرطها در آن نهفته است» .قيس خاموش ماند و با او بيعت كرد.مردم نيز بيعت كردند.

در جريان بيعت با امام حسن (ع) افرادي بودند كه مي خواستند در بيعت خود ،جنگ با معاويه را نيز بگنجانند؛به اين معنا كه ما با معاويه بيعت مي كنيم.

كه امام حسن (ع)حاضر به پذيرش اين شرط نشد و فرمود:با آنها بيعت مي كند به اين شرط كه با هركس جنگيد بجنگد و با هركس كه با مسالمت برخورد كرد،با مسالمت برخورد كنند.

طبيعي است كه امام جامعه نمي تواند تنها بر پايه شرط جنگيدن با كسي بيعت كند.بلكه بايد در امر مهمي ؛مانند جنگ و صلح مختار باشد .اين سخن امام به اين معنا نبود كه امام از آغاز ،قصد جنگ نداشت؛چرا كه از اقدامات بعدي ايشان چنين برميآيد كه حضرت نيز بر جنگ با معاويه اصرار داشت؛براين اساس ،هدف اصلي از نپذيرفتن  اين شرط آنها توسط امام به اين معنا بود كه آنان فرمانده نظامي انتخاب كرده اند نه امام براي جامعه.

اما مشخص بود كه جنگ با شام ،مشكلات و مصائب خود را داشت ،سپاه كوفه سپاهي خسته و بي رو حيه بود با اينكه عده اي بر جنگ با معاويه ابراز علاقه مي كردند؛اما عموم مردم ،علاقه اي به جنگ با شام نشان نمي دادند.امام علي (ع)تمركز اصلي خود را بر مسئله جمع آوري سپاه و تقويت روحيه آنها قرار داد.حقوق افراد سپاه را افزايش داد و سفرهايي براي جمع آوري سپاه كرد.نكته برجسته ديگري كه در مورد زندگي امام حسن(ع) بود وجود شايعاتي در مورد صلح با معاويه بود.

شايعه صلح با معاويه در زماني كه حضرت مشغول جمع آوري  سپاه بود رخ داد كه آسيب شديدي به ايشان زده و شورش برخي سپاهيان و فرار برخي ديگر را به دنيال داشت اين نوع شايعات پس از صلح نيز ادامه داشت از جمله :علاقه بسيار امام به مال وثروت،جمع آوري كنيز هاي بسيار…از جمله شايعاتي بود كه معاويه عليه امام منتشر كرد كه خود مانعي مهم براي حكومت امويان بود.

حال يك سوال مطرح ميشود چرا معاويه امام حسن (عليه السلام)را با اين كه با او صلح كرده بود به شهادت رساند؟

معاويه از همان آغاز صلح به دنبال جانشيني يزيد بود و او را نزد معلماني مجرب قرار داد تا آمادگي لازم را براي حكمروايي بدست آورد.

معاويه به خوبي ميدانست براي جانشيني يزيد موانع بزرگي وحود دارد كه تا آنها را از سر راه برندارد نمي تواند اين جانشيني را تثبيت كند.

نخستين مانع وجود بزرگاني بود كه با حضور آنان در جانعه اسلامي ،معاويه به خود جرات نمي داد كه اين نقشه را برملا سازد .بزرگترين مانع براي اجراي اين نقشه ،امام حسن مجتبي (ع)بود كه از همه جهات شايستگي خلافت را داشت و در صلح نامه حضرت با معاويه گنجانده شده بود كه ايشان بعد از معاويه زمام دار مسلمانان باشد.

معاويه با سياست شيطانيش براي رسيدن به هدف،نقشه هايي را طراحي كرد تا تك تك موانع را از سرراه ولايت عهدي يزيد بردارد كه از خطرناكترين آنها حذف فيزيكي افراد و بزرگاني بود كه به نوعي در جامعه نفوذ داشتند و با اين ولايت عهدي مخالف بودند.

بنابراين معاوبه به جعده دختر اشعث خوارجي نوشت:اگر شوهرت را مسموم كني تو را به عقد پسرم يزيد در خواهم آورد و صد هزار درهم نيز به همراه نامه براي جعده فرستاد.اين وعده كار خود را كرد و اين زن به هواي ازدواج با يزيد پسر رسول خدا(ص) را مسموم كرد هرچند هيچگاه به آرزوي پليد خود نرسيد

ايشان در اتمام سخنان خويش به اوصاف پيامبر اكرم از جمله صداقت و امانت ايشان اشاره نمودند.

در پايان مراسم با روضه و سينه زني براي پيامبر اكرم و امام حسن (ع) به پايان رسيد.

کلمات کلیدی:امام حسن،معاویه،سپاه،یاران،صلح،بیعت