روی آوردن زنان به بی حجابی و بدحجابی به مفهوم نادیده گرفتن ارزش های ذاتی و شخصیت زن است. زنان اگر پایبند به ارزش های اصیل انسانی خود باشند، هیچ گاه زیر بار فرهنگ برهنگی نمی روند.

حضرت علی علیه السلام یكی از راه های حفظ حرمت زن را در رعایت حجاب می داند: «به وسیلة حجاب، نظرگاه های زن را مهار كن؛ چرا كه رعایت دقیق حجاب و پوشش، حیات زن را سالم تر و پاك تر و استوار تر نگاه خواهد داشت.» (مهریزی، پیشین، ص 160)

كس  غنچة  نهفتة  در  برگ  را  نچید

از بی حجابی است اگر عمر گل كم است

در جای دیگر حضرت علی علیه السلام زنان بد حجاب و بی حجاب را بیرون رفتگان از دین، شهوت پرست و اهل دوزخ می دانند: «در آخر الزمان، كه بد ترین زمان ها است، جمعی از زنان پوشیده ای كه برهنه اند (لباس دارند اما آن قدر نازك است كه گویا نپوشیده اند) و از خانه با خودآرایی بیرون می آیند، اینان از دین بیرون رفته اند و در فتنه وارد شوندگان و به سوی شهوات تمایل دارندگان و به كوی لذات نفسانی شتابان و حرام ها را حلال دانندگان و در دوزخ به عذاب ابدی گرفتارانند.» (عاملی، ص 19)