عده‌ای از شبهه افکنان (سایت‌ها) و نیز مخالفان دین در محافل می‌گویند: کسانی که ما را از دوستی با جنس مخالف با

آتش جهنم می‌ترسانند خود نمازشان را به امید همخوابی با حوریان بهشتی می‌خوانند. جوا‌ب این شبهه چیست؟

این شبهه نیست، بلکه یک تهمت ناروا و بی‌منطق از سوی کسانی است که کمترین اعتقادی به مبدأ و معاد نداشته و نسبت به اسلام و مسلمین نه تنها ناآگاه، بلکه چنان در سؤال اشاره شد مخالف و معاند هستند. کار اینها جمله‌سازی است. جملاتی که تمامی ساختارش بر اساس دروغ و تهمت طراحی و مهندسی شده است و هدفی جز ایجاد اعوجاج تعقیب نمی‌نماید. خداوند متعال به کسانی که نسبت به آیات و احکام الهی انکار و عناد دارند و در مقابل اهل داد و ستد و مشتری «حرف مفت» هستند اشاره نموده و می‌فرماید:

«وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشترِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سبِيلِ اللَّهِ بِغَيرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُواًأُولَئك لهَُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ‏ * وَ إِذَا تُتْلي عَلَيْهِ ءَايَتُنَا وَلي مُستَكبراً كَأَن لَّمْ يَسمَعْهَا كَأَنَّ في أُذُنَيْهِ وَقْراًفَبَشرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ» ‏(لقمان، 6 و 7)

ترجمه:بعضي از مردم گفتار بازيچه را ميخرند ، تا بدون علم مردم را از راه خدا گمراه كنند ، و راه خدا را مسخره گيرند ، آنان عذابي خفت‏آور دارند * و چون آيه‏هاي ما را بر آنان بخوانند ، تكبركنان پشت كنند و بروند‌، گويي آن را نشنيده‏اند‌، تو گويي گوش‌هايشان كر است ، اينگونه افراد را به عذابي غم‌انگيز نويد ده.

اما در مقام اطلاع (نه پاسخ به آنان) به نکات توجه شود:

الف –خداوند متعال در اسلام، نه تنها کسی را از دوستی جنس مخالف (زن یا مرد) نترسانده است، بلکه تصریح دارد که شما را زوج را آفریدم و محبت به جنس مخالف (با تأکید بر زن) را خودم برای شما زینت دادم. بدیهی است اگر خداوند خود غریزه نمی‌داد، این کشش و نیاز نیز نبود. منتهی تأکید می‌نماید که این کشش‌ها به خاطر نیازهای مادی شما در طول زندگی دنیوی است. پس نیاز را برآورده کنید، اما اسیر و بنده کشش‌های نفسانی نشوید:

«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ» (آل عمران،14)

ترجمه:محبت مشتهيات (دنيا) از زنان و فرزندان و اموال انبوه فراوان از طلا و نقره و اسبان نشاندار و چهارپايان و كشت و زرع، براى مردم مزيّن و آراسته شده است، حال آنكه اينها وسيله برخوردارى زندگى دنياست، و خداست كه بازگشت نيكو نزد اوست.

خداوند متعال تصریح می‌نماید که یکی از نشانه‌های الهی همین است که بین زوج و زوجه محبت و مودت قرار داده است و انسان در کنار او تسکین و آرامش می‌یابد. اما فقط کسانی که اهل تفکر هستند (نه کسانی که فقط به دنبال ارضای غزیزه و شهوت جنسی هستند)، این معانی را درک می‎کنند و می‌فهمند که خودشان یا دیگران دخلی در این نظم نداشتند که اکنون مدعی قوانین‌اش شوند، بلکه این زوجیت، محبت و مودت، از نشانه‌های محکمی است که انسان را خداشناس‌تر و مؤمن‌تر می‌نماید.

«وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّهً وَرَحْمَهً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ»

ترجمه: و یکی از نشانه‌های لطف الهی این است که برای شما از جنس خودتان، جفتی (و همسری) بیافرید که در بر او آرامش یابید و با هم انس گیرید و میان شما، مهربانی و قرار ساخت. به یقین، در این [نعمت] برای مردمی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است.

وانگهی، خداوند متعال قبل از آن که انسان را در برابر فسق و فحشا، با آتش جهنم بترساند، با عقل، شعور و منطق ترسانده است.

ب –پس شهوات را نیز خداوند متعال در انسان قرار داده است. منتهی خداوندی که خالق انسان و نظام آفرینش است، برای ارتباط و دوستی و مودت زن و مرد و آسایش، آرامش و لذت آنان از یک دیگر (مانند هر امر دیگری) قوانینی وضع نموده است که نه تنها مانع از حیوان شدن انسان گردد، بلکه زمینه رشد و تکامل او را نیز فراهم آورد. لذا برای این ارتباط «ازدواج» را وضع نمود و آن چه از آن پرهیز داده است، رفیق‌بازی و فحشا است که آثار سوءاش را شاهدیم. لذا فرمود با آنها ازدواج کنید و نه این که حوایج‌تان را از طریق رفیق بازی و زنا (غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلاَ مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ) برآورده نمایید.

ج –و اما راجع به نماز مؤمنینی که خود و دیگران را از هر گونه فسق، فحشا و فساد برحذر می‌دارند: آنان که مخالف‌اند، چون دائم در فسق خود غوطه‌ورند، نه قرآنی خوانده و نه نمازی اقامه نموده و نه از بهشت نیز به جز سیب و گلابی و حوری چیزی شنیده‌اند، لذا گمان می‌کنند که عبادت و بندگی مؤمنان برای نعماتی است که در سفره محبوب است و نه محبت و شوق لقای صاحبخانه.

اما اهل اسلام، قرآن و نماز می‌دانند که خداوند متعال فرمود: «اقم الصلوة لذکری»، یعنی نماز را برای یاد من، برای گفتگوی با من و برای ارتباط با من برقرار کن. نماز معراج مؤمن است. لذا هر نمازخوانی در ابتدای نماز که نیت‌اش از نمازخواندن را بیان می‌کند، می‌گوید: «دو رکعت نماز صبح یا چهار رکعت نماز ظهر می‌خوانم، قربة الی الله». یعنی برای رشد، کمال و تقرب به الله جل جلاله نماز می‌خوانم و تا به حال نمونه‌ای نبوده که کسی بگوید: «نماز می‌خوانم قربة لحورالعین».

د –در عین حال چشم داشت به حیات طیبه و پاداش آن بسیار خوب، امیدوار کننده و انگیزه بخش است. و سخن مخالفان مثل آن است که بگویند: برای برخورداری از غنا و ثروت بهشتی در این دنیا ربا نمی‌خورند و برای نوشیدن از شراب طهور بهشتی، در این دنیا هر مسکری که نام شراب رویش گذاشته‌اند را نمی‌نوشند و … . این که خیلی خوب است. اما بهانه‌ای نمی‌شود که چون در بهشت ازدواج با حوریان وجود دارد، پس در دنیا می‌شود زنا کرد، یا چون شراب طهور وجود دارد، پس در دنیا می‌توان میگساری کرد، و یا چون غنا، ثروت و لذت وجود دارد، در دنیا می‌توان به هر طریقی، اگر چه از راه ربا، کلاهبرداری، رانت‌خواری، رشوه، ظلم، آدم کشی و …، به دنبال ثروت و رفاه رفت. این همان منطق ماکیاولی سکولارهای کافر است که به جز بدن حیوانی از انسان نشناخته‌اند و جز ارضای خواست‌های شهوانی، خواستی و کمالی ندارند و جز چند صباحی حیات دنیوی، حیاتی برای خود متصور نیستند.

«وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» (الاعراف، 179)

ترجمه: و حقّا كه ما بسيارى از جن و انس را (گويى) براى دوزخ آفريده‏ايم، زيرا كه دل‏ها دارند ولى (حقايق را) بدان نمى‏فهمند، و چشم‏ها دارند ولى بدان (به عبرت) نمى‏نگرند و گوش‏ها دارند ولى بدان (معارف حقّه را) نمى‏شنوند آنها مانند چهارپايانند بلكه گمراه‏ترند (زيرا با داشتن استعداد رشد و تكامل، به راه باطل مى‏روند) و آنها همان غافلانند.