اینکه هر روز در کشوری به وسعت ایران با جمعیت بیش از 80میلیون نفر یک سوژه وجود داشته باشد جای تعجب نیست..

اینجا،امارات،کویت،قطر یا فلان کشور کوچک و کم جمعیت نیست،اما اینکه هر روز یک مشغله ذهنی و فکری برای جنگ و جدال توسط خودمان تولید می شود جای حیرت فراوان دارد.

یک روز تهمت به افراد مورد اعتماد،یک روز حرف از آشغال،یک روز حرف از انتقاد به پیامبر و امام معصوم و..

یک طرف طرح دعوا میکند و طرف مقابل پاسخ میدهد.

هر دو طرف رسانه و صاحب قلم دارند،هدف از این درگیری های بی ثمر ذهنی چیست؟ چیزی جز برهم زدن آرامش روانی جامعه!

بهتر است بیشتر کارکنیم و کمتر حرف بزنیم..