حوزه علمیه فاطمه الزهرا (س) کامیاران

یکی از دوستان قدیمی شهید بابایی ماجرایی را تعریف می کند که نشان دهنده این مطلب است: «آنهایی که به جایی رسیدند از اول مواظب خودشان بودند»

ماجرا از این قرار است:

در سال ۱۳۴۸ وارد نیروی هوایی شدم . در بدو ورود می بایستی یک سری آموزشها را در نیروی هوایی می دیدیم که از آن جمله آموزش زبان انگلیسی بود.این کلاس ها شروع آشنایی چندین ساله ی من با عباس بابایی بود…
ایشان شخصیت خاصی داشتند واز همه متمایز بودند. در آن دوران بیشتر استادان زن بودند از جمله استاد کلاس زبان که یک زن آمریکایی بود.
این استاد زبان برای اینکه فرهنگ مبتذل غرب را رواج دهد،به دانشجویان پیشنهاد شرم آوری داد که، اگر کسی امتحان پایان ترم را ۲۰ بگیرد من یک شب با او خواهم بود.

بعد از اعلام نمرات عباس ازهمه نمره اش بیشتر بود او امتحان را ۱۹ گرفته بود. من برگه او را که دیدم تعجب کردم زیرا او یک کلمه ساده را غلط نوشته بود.
و آن استاد هم به عباس گفت: تو عمدأ این کلمه را غلط نوشته ای تا با من نباشی. آنجا بود که من به عظمت روحی عباس پی بردم. ایشان با این کار درس تقوا و عفت و بزرگواری را به دیگران آموخت…

راوی عظیم دربند سری یکی از دوستان قدیمی شهید بابایی

ممکن است این سوال برای شما نیز پیش آید که چرا زن نمی تواند در مقام امام جماعت یا در رتبه مرجع تقلید قرار گیرد، این سوال را می توان در سه مرحله جداگانه چنین پاسخ داد:

1- امامت:

امامت دو گونه است، یکى امامت ظاهرى، سیاسى، اجتماعى و دیگرى امامت باطنى و معنوى.

وَ أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً و نعمت‏هاى ظاهر و باطن خود را بر شما تمام کرد؛ روایت وارده از موسى بن جعفر(ع) در تفسیر آیه شریفه، که نعمت ظاهره را به امام ظاهر و نعمت باطنه را به امام باطن تفسیر نموده است.(1)

آنچه در تاریخ دیده مى‏شود این است که «زن» امام ظاهرى و سیاسى و اجتماعى نبوده است. اما آیا زنان به خاطر «زن بودن» نمى‏توانند امام ظاهر و سیاسى باشند؟ یا این که در شرایط سیاسى و اجتماعى گذشته این امر پذیرش اجتماعى نداشته است؟

این احتمال وجود دارد که امامت ظاهرى و سیاسى مناسب حیات روحى و معنوى بانوان نباشد. و اما امامت باطنى و معنوى که به معناى دستگیرى و هدایت حقیقى از باطن و مقام ولایت است. مطمئناً بانوان بزرگوارى داراى این مقام بوده‏اند مانند: فاطمه زهرا(سلام الله علیها) که داراى مقام ولایت حقیقى و معنوى است.

2- مرجعیت تقلید:

براى بررسى این مطلب لازم است دو مقدمه را ذکر نماییم:

1- دانشمندان علم «اصول فقه» مى‏گویند احکام دوگونه است: احکام واقعى و احکام ظاهرى.

احکام واقعى، احکامى است که شارع مقدس قرار داده است و احکام ظاهرى، احکامى است که مجتهد از طریق ادله و اصول به آن دست مى‏یابد. در موارد بسیارى این دو عین یکدیگرند، ولى درپاره‏اى از شرایط ممکن است آنچه که مجتهد فهمید با حکم واقعى الهى مطابق نباشد. وظیفه ما این است که از احکام ظاهرى تبعیت نماییم، زیرا، راهى به سوى احکام جز از طریق ادله ظاهرى از جمله فتواى مجتهد نداریم. پس اگر بعداً معلوم شد که این احکام ظاهرى با احکام واقعى مطابق بوده که خیلى خوب است و ما همانگونه عمل کرده‏ایم که شارع مقدس خواسته است. و اگر مطابق نبود ما در نزد شارع مقدس معذور هستیم؛ زیرا راهى را که او به ما نشان داده بود رفته‏ایم.

به جد مى‏توان احتمال داد که امامت ظاهرى و سیاسى مناسب حیات روحى و معنوى بانوان نباشد. و اما امامت باطنى و معنوى که به معناى دستگیرى و هدایت حقیقى از باطن و مقام ولایت است. مطمئناً بانوان بزرگوارى داراى این مقام بوده‏اند مانند: فاطمه زهرا(سلام الله علیها) که داراى مقام ولایت حقیقى و معنوى است.

حال اگر اصابت به واقع نکرده و ما را به مقصود نهایى شارع مقدس نرسانده است تقصیرى متوجه ما نیست بلکه چه بسا به خاطر همین تبعیت از فرمان شارع مأجور هم باشیم. مقصود از بیان این مقدمه این است که احکامى که در دست ما است ولو باید در عمل همینگونه رفتار نماییم، اما در پاره‏اى از موارد مانند آنجا که اختلاف بین فقها وجود دارد، مى‏توان احتمال داد که حکم واقعى الهى به گونه‏اى دیگر باشد.

2- مرجعیت تقلید گرچه توفیقى الهى است و خالى از عنایات امام زمان(عج) نیست، اما قبل از آن که یک منصب اجتماعى باشد و بیشتر از آن، یک مسؤولیت سنگین الهى و اخروى است و چه بسیار بوده‏اند بزرگانى که با اجتماع شرایط از مرجعیت گریزان بودند.(2)

بنابراین اگر هم چنین مسؤولیتى به شخصى واگذار نگردد در واقع بار آخرتى او سبک‏تر شده است.

پس از بیان این دو مقدمه، ظاهراً نظر مشهور آقایان فقها این است که زن نمى‏تواند مرجع تقلید براى همه اعم از زن و مرد باشد، اما بعضى از مجتهدین و صاحب‏نظران عقیده دارند که زن مى‏تواند مرجع تقلید براى همه باشد. حال ممکن است حکم واقعى الهى هر کدام از این دو نظر باشد. هر گروه از این آقایان، نظرى را که به آن رسیده‏اند براساس ادله شرعى و روش متعارف اجتهادى است و نظر و فتواى آنان مستند به منابع و مبانى شرعى است.

اگر نظر اول، حکم واقعى الهى باشد مى‏توان احتمال داد که فلسفه و علت این حکم در مقام تشریع، رعایت حال بانوان و کاستن از بار مسؤولیت آنان باشد و این که مرجعیت تقلید و تکالیف اجتماعى که به دنبال مرجعیت مى‏آید مناسب حال بانوان و در طریق کمال خاص آنان نیست؛ زیرا ویژگى‏هاى روحى و روانى و معنوى بانوان به غیر از ویژگى‏هاى روحى و روانى و معنوى مردان است و هر کدام کمالات خاص خود و طریق و راه مناسب براى رسیدن به آن کمالات را دارند.

نه زنان به خاطر ویژگى‏هاى متفاوت با مردان دچار کمبود و کاستى‏اند و نه مردان به خاطر ویژگى‏هاى متفاوت با زنان دچار کمبود و کاستى هستند، نه کمالات خاص بانوان کمال براى آقایان است و نه کمالات خاص آقایان کمال براى بانوان است

نه زنان به خاطر ویژگى‏هاى متفاوت با مردان دچار کمبود و کاستى‏اند و نه مردان به خاطر ویژگى‏هاى متفاوت با زنان دچار کمبود و کاستى هستند، نه کمالات خاص بانوان کمال براى آقایان است و نه کمالات خاص آقایان کمال براى بانوان است. اینها دو موجود انسانى هستند و شرایط و ویژگى‏ها و کمالات و راه‏هاى متفاوتى دارند که همدیگر را در این جهان تکمیل مى‏نمایند و نیازهاى هم را برطرف مى‏کنند. و اگر هم حکم واقعى الهى این باشد که بانوان مى‏توانند مرجع تقلید براى همه زنان و مردان باشد فهمیده مى‏شود که این امر منافات با ساختمان روحى و معنوى بانوان ندارد. (3)

امامت جماعت:

بعضى از مراجع امامت زن براى جماعت زنان را جایز مى‏دانند، بنابراین نمى‏توان قاطعانه گفت که منصب امام جماعت در اسلام براى زنان قرار داده نشده است.

پرسش :
به دو سوال زیر درباره چت کردن از نظر مراجع معظم تقلید پاسخ دهید. 1.چت کردن با جنس مخالف و رد و بدل کردن صحبت های معمولی چه حکمی دارد؟ 2.چت کردن با شخصی که از جنسیت آن ناآگاهیم، چه حکمی دارد؟

پاسخ :
پاسخ سوال1. در صورتی که خوف فتنه و کشیده شدن به گناه وجود داشته باشد، جایز نیست.(1)
پاسخ سوال2. اگر ترس افتادن به حرام باشد، جایز نیست.(2)
چون به هر حال در چت کردن نوعی سخن گفتن بین دو جنس مخالف ممکن است وجود داشته باشد و احتمال گرفتار شدن فتنه و گناه وجود دارد.
پی نوشتها:
1. آیت الله العظمی سيستاني (sistani.org) ، آیت الله العظمی تبريزي tabrizi.org)) ، دفتر همه مراجع معظم تقلید. به نقل از کتاب: پرسش ها و پاسخ ها، رساله ي دانشجويي مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام، سيد مجتبي حسيني، انتشارات دفتر نشر معارف، چاپ: اول، 1384 ش، ص 191 ـ 192.
2. همان، ص 192.
منبع: رضایی اصفهانی، محمد علی؛ (1387) پرسش های قرآنی جوانان: روابط دختر و پسر، قم، انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم، چاپ سوم.
rasekhoon.net

خالکوبى چه حکمى دارد؟

قرار گرفتن مواد رنگی با منشاء خارجی در زیر پوست باعث تغییرات رنگی می شود که این حرکات را خالکوبی یا تاتو می نامیم .

(خالکوبی) چیست؟
انجام تاتو یا خالکوبی می تواند به دلیل یک رفتار فرقه ای و مذهبی و یا به خاطر زیبایی و یا جهت یک عقیده خاص و خیابانی باشد .

انجام خالکوبی با توجه به احتمال انتقال بیماری ها، در هیچ آرایشگاه و مرکزی مجاز نیست و خلاف قانون است. اقداماتی مثل خالکوبی یک کار شبه‌ درمانی است و باید با نظارت پزشک متخصص انجام شود.

تاتو هم نوعی خالکوبی به حساب می‌آید، اما اگر در حضور پزشک متخصص صورت بگیرد و نکات بهداشتی آن رعایت شود، مشکلی ندارد.

در صورتی که خالکوبی توسط افرادی صورت گیرد که به اصول بهداشتی و پزشکی آگاه نیستند، انواع بیماری‌های عفونی واگیردار و بیماری‌های پوستی از این طریق منتقل خواهند شد.

در این قسمت برای تکمیل بحث از نظر فقهی نظر بعضی مراجع عظام را در این مورد جویا شدیم که به این شرح است:

آیة الله مکارم شیرازی(مدظله):
سوال: خالکوبى چه حکمى دارد و آیا براى غسل و وضو مشکلى ایجاد مى کند؟
هرگاه ضرر خاصّى براى بدن نداشته باشد عکسهاى موجب فساد اخلاق در آن نباشد جایز است و در هرحال براى وضو و غسل مشکلى ایجاد نمى کند.

سوال: آیا خالکوبی در اسلام حرام است؟ چرا؟
حرام نیست مگر اینکه عکس های مستهجن باشد و یا اسامی مقدس که در حال عدم وضو یا جنابت مایه اشکال شود.

آیة الله خامنه ای(دام ظله):
سوال: حكم حضرتعالى درباره تاتو كردن ابرو براى زنان چیست؟
ج) مانع ندارد، و اگر در نظر عرف زینت محسوب مى‌شود باید از نامحرم بپوشانند.

به طور کلی حکم خالکوبی براساس فتوای آیة الله خامنه ای مدظله العالی چنین است:

« خالکوبی حرام نیست و اثری که از آن در زیر پوست می گذارد مانع از رسیدن آب نیست و وضو و غسل با آن صحیح است.»

آیة الله سیستانی(دام ظله):
سۆال: کاشتن ابرو برای زنان اشکال دارد یا خیر؟
جواب: کاشتن ابرو به جهت وضو و غسل اشکال دارد ولی خالکوبی کردن آن مانعی ندارد ….

سۆال: ایا داشتن خالکوبی بر روی بازو برای گرفتن وضو ایجاد اشکال می کند؟ چنانچه جواب مثبت است لطفا راهنمایی بفرمائید چه باید کرد؟
جواب: ایجاد اشکال نمی کند.

سۆال: آیا خانمهایی که دارای تاتو بر روی ابروهای خود می باشند می توانند به حج بروند؟
جواب: اشکال ندارد و به حج ضرری نمیرساند.

سۆال: تاتو کردن ابروها چه حکمی دارد ؟
جواب: مانعی ندارد ولی اگر زینت شمرده شود باید زنان از نامحرم آن را بپوشاند.

سۆال: تاتوکردن ابروها و لبها چه حکمی دارد؟
جواب: اشکال ندارد ولی زنها باید ان را چنانچه عرفا زینت حساب شود باید از نامحرم بپوشانند.

منابع:
سایت آیة الله خامنه ای(دام ظله)
سایت آیة الله مکارم شیرازی(دام ظله)
سایت آیة الله سیستانی(دام ظله)

زيباسازي صورت و بدن مانند بيني و لب بوسيله جراحي که نوعي تصرف در خلقت الهي است چه صورت دارد؟

حضرت آيه الله خامنه اي:

في نفسه اشکال ندارد.

حضرت آيه الله فاضل لنکراني:

مانعي ندارد اگرچه احتياط در ترک است.

حضرت آيه الله مکارم شيرازي:

اشکال ندارد و اين گونه تصرفات شرعاً مجاز است.

حضرت آيه الله بهجت:

احتياط واجب در ترک آن است.

حضرت آيه الله صافي گلپايگاني:

اگر غرض عقلايي در بين باشد اشکال ندارد.

حضرت آيه الله سيستاني:

اشکال ندارد.

حضرت آيه الله تبريزي:

اگر اين کار با استفاده از اجزاء بدن خود بوده باشد يا عمل جراحي در باطن انجام گيرد بطوري که پوست بدن خود آن را بپوشاند مانعي ندارد در غير اينصورت جايز نيست.