ادیسون به خانه بازگشت یاداشتی به مادرش گفت این را
آموزگارم داد گفت فقط مادرت بخواند ، مادر در حالی که اشک در چشمان داشت برای کودکش خواند : فرزند شما یک نابغه است و این مدرسه برای کودک شما کوچک است ، آموزش او را خود بر عهده بگیرید . سال ها گذشت مادرش در گذشت . روزی ادیسون که اکنون بزرگترین مخترع قرن بود در گنجینه ی خانه ، خاطراتش را مرورمی کرد برگه ای در میان شکاف دیوار او را کنجکاوکرد آن را در آورده و خواند ، نوشته بود : کودک شما کودن است از فردا او را به مدرسه راه نمی دهیم . ادیسون ساعتها گریست و در خاطراتش نوشت : توماس ادیسون کودک کودنی بود که توسط یک مادر قهرمان نابغه شد