دیروز به یه مجلس مولودی رفته بودیم. یه مجلس مولودی ویژه!

محدثه خانم و دوتا از دوستاش قرار بود مولودی بخونن. قرار شد لباسهای شبیه هم بپوشن. لباس صورتی با شال.

دیدم محدثه خییییلی حساس شده که حتمااااااا موهاش از زیر شال بیرون باشه. نگاه کردم دیدم دوتا دوستش هم دقیقاااااااااااااااااا همین تاکید و الزام رو دارن

حس کردم یکی از مادرهاشون ، داره اینطور شال هاشون رو طراحی می کنه و براشون اینطور جا افتاده که مو بیرون گذاشتن از زیر شال، زیباست.

بچه ها که خوندن و تموم شد، به اون مادر، که از دوستان بسیار عزیزم هم هست، گفتم: من خیلی مواظبم که برای بچه ام جا نیافته که موبیرون گذاشتن از زیر شال، زیباییه. دختر من آزاده تو مجلس زنونه اینطور بپوشه اما من اصلا نمی خوام بهش اینطور بفهمونم که موهاتو بیرون بذاری، قشنگ تره!

گفت: خب قشنگتره دیگه! با واقعیت که نمی تونی مخالفت کنی! باید یاد بگیرن که قرار نیست هر زیبایی رو هر جایی به نمایش بذارن.

هیچ کدوم نمی تونستیم دیگری رو قانع کنیم. قرار شد بریم سراغ یکی دیگه از دوستامون که خییییلی مطالعاتش دقیقتر و بیشتر از ماست

دوستمون گفت: درسته شما کاری نباید داشته باشی. نباید بهشون بفهمونی که این کار زیباتره. بذار خودش انجام بده. اما حالا اگر خودش به نتیجه رسید که این قشنگتره چی؟

باید رو تولا و تبرای بچه کار کنی. باید هی محبتش رو به خدا زیادتر کنی. این محبت می شه حصار. میشه مانع برای انجام کارهای غلط.

مثلا دیروز من با بچه خواهرم رفته بودم کوه. اونجا بهم گفت: من خیلی دوست دارم موهامو بذارم بیروووووون! نوار موسیقی گوش بدم! لباس باز بپوشم

اصلا توقع این حرف رو ازش نداشتم.یهو جا خوردم. اما بهش گفتم: خب منم دوست دارم عزیزم.

دختر خواهرم گفت: خیلی دوست دارمااااااااااااااااا ولی اصلا اصلا اصلا دوست ندارم خدا ازم ناراحت بشه. برای همینه که این کارها رو نمی کنم.

همه چیز رو تو قالب تولا و تبرا به بچه بگید. مطمئن باشید خییییییییییییییییییییلی اثرش از چیزی که فکر می کنید بیشتره

خدایا محبت ما و بچه هامون رو روز به روز به خودت بیشتر کن. خدایا انقدررررررررررررررررررر عاشقم کن که از تمام محبت ها و عاطفه ها بی نیاز بشم. انقدر عاشقم کن که بشم عزیزترن بندگانت

آمین مهربونم

خاطرات همسر یک طلبه