میخواهم خانوم باشم..
وقتی آن دختر مانتویی میخرد که استین هایش حریر است…
من عاشق پوشیدن ساق دست هایم هستم!
♥
وقتی آن دختر موهایش را به هزار رنگ در می آورد و از زیر شالش پریشان می کند…
من روسری ام را لبنانی می بندم!
♥
وقتی آن دختر برای جلوه برجستگی های بدنش، جلوی مانتو اش را باز می گذارد…
من مانتویی میپوشم که وقارم را حفظ کند!
♥
وقتی آن دختر ساق پایش را با ساپورت بیرون می اندازد…
من برای نجابتی که باید در وجودم باشد لباس مناسب می پوشم!
♥
وقتی آن دختر با آرایشی غلیظ و لب های پروتز کرده بیرون می آید…
من صورتی معصوم ، ساده و مهربانی دارم!
♥
وقتی آن دختر پاتوقش پارتی ها و مهمانی های مختلط است…
من به گلزار شهدای گمنام میروم و آرامش میگیرم!
♥
وقتی آن دختر با مردان نامحرم در حال خوشگذرانی و گناه است…
من همه ی عشقم برای همسرم است!
♥
وقتی آن دختر برای به روز بودن هر لباسی رو می پوشد…
من چادری مشکی و با وقار بر سر دارم!
♥
وقتی آن دختر خود را دآف خطاب می کند…
من میخواهم خانوم باشم!
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط فرهادی در 1395/11/25 ساعت 09:47:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1395/11/25 @ 09:55:54 ب.ظ
رحیمی [عضو]
امام علی علیه السلام
أَقَلَّ شُكْراً عِنْدَ اَلْإِعْطَاءِ وَ أَبْطَأَ عُذْراً عِنْدَ اَلْمَنْعِ وَ أَضْعَفَ صَبْراً عِنْدَ مُلِمَّاتِ اَلدَّهْرِ مِنْ أَهْلِ اَلْخَاصَّةِ.
خواصّ جامعه، در عطا و بخشش ها کم سپاس تر، و به هنگام منع خواسته ها دیر عذر پذیرتر، و در برابر مشکلات کم استقامت تر می باشند.