آیت الله حاج شیخ مجتبی حاج آخوند

وی در سال 1347ق. درکرمانشاه دیده به جهان گشود. پدرش آیت الله شیخ حسن حاج آخوند از علمای کرمانشاه بود. او دروس مقدمات را نزد شیخ محمدحسن علامی، شیخ حسن حاج آخوند، سید محمد جواد حسینی نجومی، سید محمود معصومی لاری، سید حسین معصومی لاری و محمد آل آقا و خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام، بروجردی، امام خمینی، اراکی، محقق داماد، علامه طباطبایی، سلطانی و… بهره برد، و در قم بیش‏تر از امام خمینی; تأثیر پذیرفت و به امر ایشان در سال 1342ش. به کرمانشاه مراجعت نمود.

وی مبارزات سیاسی خود را از ماجرای انجمن‏های ایالتی و ولایتی آغاز کرد و در جریانات و حرکت‏های سیاسی همگام با امام خمینی علیه دستگاه ستم شاهی پهلوی بود و بارها به اتهام طرح مرجعیت و رهبری امام خمینی و انتقاد از برنامه‏ها و سیاست‏های حکومت پهلوی، به ساواک احضار، و درسال1352ش. به سه سال زندان محکوم شد.

از خدمات ماندگار وی می‏توان به تعمیر و مرمّت مسجد ومدرسه علمیۀ حاج شهبازخان در سال 1367ش. و تأسیس صندوق قرض الحسنه حضرت ولی عصر(عج )اشاره کرد.

وی در مناصب مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی چون فرماندهی کمیتۀ انقلاب اسلامی شهر کرمانشاه از طرف شورای مرکزی کمیتۀ انقلاب اسلامی، نمایندۀ امام در جهاد سازندگی، نمایندۀ مجلس خبرگان رهبری در دو دوره، نمایندۀ امام در دانشگاه علوم پزشکی، مسئول ادارۀ عقیدتی - سیاسی ارتش در غرب کشور، نمایندۀ امام در بنیاد مسکن، نمایندۀ امام در امور حسبیه، سرپرستی حوزۀ علمیه کرمانشاه به همراه امام جمعۀ سابق کرمانشاه انجام وظیفه نمود.

او پس از سال‏ها مجاهدت و تلاش در راه ترویج دین و تحقق آرمان‏های انقلاب اسلامی در 19 رجب 1422ق. برابر با 15 مهر 1380ش. به رحمت الهی پیوست و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)دفن گردید.